Możliwe ulgi w opłacie mocowej

Projekt ulg dla grup przedsiębiorców

Z dniem 1 stycznia 2021 r. w zakresie energii elektrycznej zaczęła być pobierana opłata mocowa w wysokości 76,20 zł za każdą MWh, która została zużyta w dni robocze w godzinach od 7 do 22. Spowodowało to duże podwyżki kosztów energii elektrycznej. Ministerstwo Klimatu zaproponowało projekt mechanizmu ulgi we wspomnianej opłacie, który premiuje odbiorców o płaskim profilu zużycia energii elektrycznej z uwagi na to, że nie wpływają oni w sposób znaczący na wzrost zapotrzebowania szczytowego.

Obecnie projekt regulacji trafił do Sejmu, gdzie został skierowany do dalszych prac w ramach komisji parlamentarnej. Analizując harmonogram obrad Parlamentu jest szansa na to, że ustawa zacznie obowiązywać w ciągu najbliższych miesięcy.

Podmioty odbierające energię elektryczną na średnim napięciu będą mogły skorzystać z tej ulgi już od 1 stycznia 2022 r. Dla podmiotów z wysokiego napięcia zastosowanie ulgi jest uzależnione od wejścia w życie regulacji, albowiem wobec nich ulga będzie miała zastosowanie od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Będzie to mechanizm, który spowoduje zmniejszenie kosztów energii elektrycznej w bieżących cyklach rozliczeniowych.

Ministerstwo Klimatu zaproponowało podział odbiorców na cztery grupy, które oczywiście będą w różny sposób ponosić koszty opłaty mocowej. I tak zgodnie z projektem ustawy wymienia się następujące grupy odbiorców:

odbiorca końcowy K1 – jest to odbiorca, w odniesieniu do którego wielkość różnicy średniego zużycia energii elektrycznej pomiędzy godzinami objętymi opłatą mocową a godzinami, które nie są objęte opłatą mocową wynosi mniej niż 5%. Ci odbiorcy będą najmocniej premiowani pod względem poniesienia kosztów opłaty mocowej albowiem zapłacą 17% kosztów całkowitych opłaty mocowej.

Przykład: przedsiębiorca zużywa energię elektryczną na poziomie 36 MWh dziennie (20 MWh w godzinach od 7 – 20 MWh oraz 16 MWh w godzinach od 22 do 7). Tym samym przedsiębiorca zamiast ponad 45 tys. zł miesięcznie z tytułu opłaty mocowej, po zastosowaniu ulgi zapłaci około 8 tys. zł. Korzyść z tytułu zastosowania ulgi to ponad 37 tys. zł miesięcznie.

odbiorca końcowy K2 – jest to odbiorca, w odniesieniu do którego wielkość różnicy średniego zużycia energii elektrycznej pomiędzy godzinami objętymi opłatą mocową a godzinami, które nie są objęte opłatą mocową wynosi nie mniej niż 5% i mniej niż 10%. Ci odbiorcy zapłacą 50% kosztów całkowitych opłaty mocowej.

odbiorca końcowy K3 – jest to odbiorca, w odniesieniu do którego wielkość różnicy średniego zużycia energii elektrycznej pomiędzy godzinami objętymi opłatą mocową a godzinami, które nie są objęte opłatą mocową wynosi nie mniej niż 10% i mniej niż 15%. Ci odbiorcy zapłacą 83% kosztów całkowitych opłaty mocowej.

odbiorca końcowy K4 – jest to odbiorca, w odniesieniu do którego wielkość różnicy średniego zużycia energii elektrycznej pomiędzy godzinami objętymi opłatą mocową a godzinami, które nie są objęte opłatą mocową wynosi nie mniej niż 15%. W odniesieniu do tych odbiorców wysokość opłaty mocowej pozostanie na obecnym poziomie.

źródło: studio.pwc

Nowa „opłata mocowa” na naszych rachunkach ?

Czym jest opłata mocowa ?

Od początku 2021 roku rachunki za prąd wzrosną o tzw. opłatę mocową. Co to jest i dlaczego się ją pobiera?

Opłata mocowa to dodatkowy składnik rachunku za energię elektryczną wprowadzony na mocy przyjętej w 2017 roku ustawy o rynku mocy. Dokument ten miał na celu przygotować polski system elektroenergetyczny na wyzwania związane z jego transformacją w kierunku zmniejszenia emisyjności. Pomóc ma w tym m.in. opłata mocowa.

Ustawa o rynku mocy tworzy system wsparcia dla elektrowni (czyli właśnie rynek mocy), którym będzie przysługiwało wynagrodzenie za pozostawanie w gotowości do dostarczania mocy. Pieniądze przeznaczane na ten cel mają pochodzić właśnie z tytułu opłaty mocowej. Dzięki temu system będzie stabilniejszy i przygotowany m.in. na rozwój mocy wytwórczych w źródłach odnawialnych. 

Według przepisów, opłatą mocową zostaną objęte zarówno gospodarstwa domowe, jak i firmy. W przypadku tej pierwszej grupy wysokość opłaty będzie zależała od rocznego zużycia energii – poszczególne poziomy zużycia mają różne stawki, wahające się od 1,87 zł netto za miesiąc do 10,46 zł netto za miesiąc.

Wydzielone zostały cztery grupy, zgodnie z którymi poziom opłaty wyniesie:

  • dla zużycia poniżej 500 kWh energii elektrycznej – 1,87 zł;
  • dla zużycia od 500 kWh do 1200 kWh energii elektrycznej – 4,48 zł;
  • dla zużycia powyżej 1200 kWh do 2800 kWh energii elektrycznej – 7,47 zł;
  • dla zużycia powyżej 2800 kWh energii elektrycznej – 10,46 zł.

Zdecydowana większość środków wpłaconych z tytułu tzw. opłaty mocowej pochodzić będzie od przedsiębiorców. Jej wysokość będzie ustalana poprzez iloczyn ilości energii zużytej w godzinach szczytowego zapotrzebowania na moc (tj. w przedziale od 7:00 do 22:00 w dniach roboczych) i stałej stawki 0,0762 zł/kWh. Warto zauważyć, że takie ustalenia pozwalają na pewne ”kreatywne” podejście polegające np. na przesunięciu zwiększonego zapotrzebowania przedsiębiorcy na energię elektryczną poza godziny wskazane, jako szczytowe. Co więcej, zakłady cechujące się produkcją ciągłą, inaczej odczują koszty związane z opłatą mocową niż przedsiębiorstwa pracujące w standardowych godzinach. 

Rynek mocy to konstrukcja długofalowa, mająca służyć jako trwałe wsparcie dla polskiego systemu elektroenergetycznego. Niestety, będzie się ona wiązać ze wzrostem rachunków za energię. Dlatego też zarówno odbiorcy indywidualni, jak i przedsiębiorcy, powinni rozważyć możliwości kompensowania tych wydatków, np. poprzez instalacje paneli fotowoltaicznych czy magazynów energii.